Nietypowego odkrycia dokonali archeolodzy w Iranie, natrafiając na masowy grobowiec. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie zdeformowane czaszki pochowanych tam ludzi.
Spis treści:
Irański grobowiec z podłużnymi czaszkami
W Iranie, a dokładniej na wiejskim cmentarzu Chegasofla w Khuzestanie znaleziono grobowiec z 16 zdeformowanymi czaszkami. Cmentarzysko znajduje się w zachodniej części Iranu, a dokładniej przed górami Zagros. Obecnie mieści się tam stanowisko archeologiczne Ali Kosz.
Grobowiec o wymiarach ponad 30 metrów długości oraz zaledwie 16 centymetrów, znajdowały się szczątki ludzi, którzy żyli na tych terenach od 9,5 tys. do 8,5 tys. lat temu. Oprócz tego Agencja Iran Heritage Voice News, archeolodzy natknęli się na dwa inne grobowce, w których było złożonych 400 ciał. Wszystkie czaszki wyróżniały się charakterystycznym, wydłużonym kształtem, który przypuszczalnie powstał na skutek intencjonalnej deformacji.
Niepoznany rytuał wydłużania czaszek
Według bioarcheologa dr. hab. Arkadiusza Sołtysiaka, takie zabiegi deformacyjne dokonywano nawet 10 tys. lat temu. Ówcześni Irańczycy specjalnie wydłużali budowę swojej głowy. Deformowanie czaszek w zachodniej części Iranu przeprowadzano nawet do epoki brązu. Nie ma jednak dowodów na to, w jakim celu ludzie zniekształcali swoje czaszki. Prawdopodobnie taka budowa głowy wydawała się atrakcyjniejsza.
Według naukowca zabieg deformowania trwał wiele lat, a jego pierwszy etap zaczynał się już w dzieciństwie. Głowy małych dzieci obwiązywano bandażami, aby rozwój czaszki był możliwy tylko w jedną stronę. Ponadto sam zabieg nie miał mieć żadnego wpływu na mózg oraz jego funkcjonowanie.
Nietypowe szczątki w grobowcach
Praktycznie wszystkie szczątki znalezione na cmentarzu były znalezione w takiej samej pozycji. To pozwalało ocenić, iż zmarłych w czasach starożytnych na terenie Iranu chowano na boku lub na wznak. Jednak wśród szkieletów znalezionych w grobowcach, odkryto również szczątki trzech osób, które zostały pogrzebane w pozycji kucznej. To mogło oznaczać, że ciała były skrępowane.
Inną zbieżnością był brak uzębienia u trzech mężczyzn. W ich szczękach brakowało prawego górnego siekacza, co również interpretowano jako swego rodzaju rytuał. Prawdopodobnie była to inicjacja ku dorosłości. Pozostałe uzębienie pozostawało bez objawów próchnicy. Wśród nienaturalnie wydłużonych czaszek znaleziono także jedną, która mocno różniła się od innych. Jednak przypuszcza się, że na jej kształt miała deska kołyski.
Ogólnoświatowe zainteresowanie stanowiskiem Ali Kosz
Stanowiskiem Ali Kosz interesowali się nie tylko Irańczycy, ale również Amerykanie. Archeolog Frank Hole prowadził badania w latach 60-tych XX wieku. Natomiast współcześnie cmentarz jeszcze raz został przebadany pod nadzorem Hodżata Darabiego. Naukowiec swoją ekspedycją reprezentował Zakład Archeologii na Uniwersytecie Razi w Kermanszah. Jednak były to już badania uzupełniające polegające na weryfikacji osady. Raport pochodzący z badań archeologicznych zostały umieszczone w czasopiśmie “Bioarcheology of the Near East.
Foto: CEN / East News